Golfen op Brijuni

Eind van de ochtend vertrokken we opnieuw richting Brijuni.

We hadden als besloten naar het eiland te gaan. Als de golfbaan niet open zou zijn dan maar rondkijken en zwemmen. Dus snorkel en zwemspullen in de ene tas. Golfschoenen en gepaste kleding (plus drinken) in de anderen en op naar Fazana het plaatsje met het VVV kantoor van Brijuni.

Wat een drukte was het in het dorp. Dat heel dorp draait op de veerboot en de verschillende bootjes die van en naar het eiland gaan. Je moet betalen in Fazana om te parkeren maar er zijn veel te weinig plekken. En je moet met munten betalen. 1 munt van 5 kuna per uur. Zo veel munten heb je dus nooit. 
Na drie wissel transacties bij 3 verschillende winkels had ik uiteindelijk 10 munten van 5 kuna bij elkaar en konden we naar het VVV.
Zouden we de boot van half 12 nog halen?

Het was super druk. Maar vooral met mensen die een toer over het eiland wilden boeken.
De greenfees waren zo geregeld. Ik had er uiteindelijk ook maar 1 voor mezelf gekocht al was ik niet echt van plan veel te gaan golfen. Mijn arm vindt dat niet zo leuk maar ja dit is natuurlijk wel heel bijzonder.

Op het eiland zijn we eerst naar de golfbaan gelopen (ongeveer een kilometer).
Daar aangekomen hebben we een locker een golfset en een karretje voor de golfset gehuurd. In de locker hebben we de extra kleding en Dylan zijn golfstokken plus de schoen opgeborgen en toen gingen we lopen op zoek naar een restuarant.

We kregen een lift in een golfkarretje maar er bleken maar een paar restaurants te zijn op het eiland. En het strand was 2 km lopen. Hmmm.

Dan maar snorkelen op een strandje waar we langs waren gelopen en wat eten in de haven.

Tegen 3 uur waren we terug op de golfbaan en zijn we de holes gaan lopen.

Wat een bijzondere ervaring.
Niks groene holes met keurig gemaaid gras.

Dit was een soort van gele steppe met hard gras en af en toe grote stekels ertussen. Er was een speciale regel dat je je bal altijd 20 cm mag verplaatsen. We kwamen er al snel achter waarom.

Onderweg kwamen we nog stenen tegen van wat ooit Romeinse straten en gebouwtjes zijn geweest.
En dieren. Veel dieren.

De pauwen renden nog weg als we er aan kwamen maar de herten graasden onverschrokken door.
De mannetjes hadden grote geweien en de vrouwtjes stonden in groepjes rustig wat te eten. Hooguit even opkijkend wie er nu weer lang kwam lopen.

Op één van de afslagplaatsen lag een enorme haas. Die bleef ook gewoon zitten toen Robin ging afslaan. Pas toen ik hem van achteren besloop met de camera nam hij het hazenpad.

Verder zagen we nog veel hagedissen, vogels en insecten. Die laatste hadden wel wat minder gemogen.

Maar de plaatjes waren ronduit prachtig. 

Het leek af en toe wel of we in een reisbrochure stonden te golfen.
Echt zo mooi was het er.

Na 9 holes (een halve baan) hielden we het voor gezien.
Het was mooi geweest. We hadden een warme maar leuke dag op de golfbaan door gebracht en Robin wilde de boot van half 7 halen.

We liepen de kilometer terug naar de haven en zagen de veerboot al liggen. Robin zei rennen dus we gingen rennen. Robin met slippers aan en twee tassen om zijn schouders. Dylan en ik ook met spullen en we renden wel maar ze wachtten niet. 
Precies om 18:30 werd de tree plank opgehesen en zaten we zoals Robin het zei "nog een uur op het eiland gevangen".

We hebben nog wat gedronken en de volgende boot genomen. Met een prachtige ondergaande zon kwamen we weer in Fazana aan. 
We hebben nog wat gegeten en even rond gelopen voor we naar de auto moesten omdat de 50,50 Kuna op waren.

Toen terug naar Medulin. Tevreden over de mooie dag.